لیزینگ، نوعی قرارداد و توافقنامه است که بین دو فرد حقیقی یا حقوقی برای استفاده و بهرهبرداری از عین یا منفعت کالای سرمایهای یا مصرفی بادوام که قابلیت اجاره داشته باشد، منعقد میشود.
نوعی لیزینگ است، که در آن، وسایل و تجهیزات توسط اجارهکنندگان تنها به منظور استفاده از آنها اجاره میشود و هدف، کسب مالکیت نیست.
لیزینگ مالی كه «لیزینگ سرمایهای» نیز نامیده میشود، نوعی از لیزینگ است که به اجارهکننده، حق استفاده از کالا را میدهد و در پایان مدت قرارداد، مالکیت کالا پس از اخذ کل مالالاجاره، به اجارهکننده منتقل میشود. لیزینگ مالی دارای زیرشاخههای مختلفی به شرح زیر است:
الف) لیزینگ یا اجاره اعتباری کمک فروش:
براساس این روش که بین شرکت لیزینگ (موجر) و شرکت تولیدکننده تفاهم میشود، تولیدکننده تمایل و موافقت خود را برای واگذاری بخشی از کالاهای تولیدی خود بهصورت نقد و اقساط اعلام میکند تا از این طریق چرخه تولید خود را بهبود و میزان فروش خود را افزایش دهد. شرکت لیزینگ نیز تولیدات مورد توافق مزبور را براساس تفاهم بهعمل آمده در چارچوب قراردادهای اجاره اعتباری، به متقاضیان واگذار میکند.
ب) لیزینگ اهرمی یا اجاره اعتباری سهجانبه:
در این روش که بهطور عمده برای اجاره کالاهایی با قیمت بسیار بالا همانند کشتی، هواپیما، ماهواره، تأسیسات عظیم نفتی و… بکار گرفته میشود، شرکت لیزینگ با استفاده از تسهیلات بانکی یا دیگر مؤسسات مالی، منابع لازم برای اجاره اهرمی را تأمین میکند و از سوی دیگر با استفاده از منابع یادشده، اقلام مورد تقاضا را در چارچوب قراردادهای ویژه به متقاضیان واگذار میکند. این شیوه از عملیات لیزینگ، ماهیتاً میبایست بهصورت سه جانبه منعقد و مبادله شود.
ج) لیزینگ خرید و اجاره مجدد:
براساس این روش، متقاضی به منظور تأمین نقدینگی مورد نیاز، ماشینآلات یا تجهیزات متعلق به خود را به شرکت لیزینگ میفروشد و مجدداً همان کالا را در قالب قرارداد اجاره اعتباری، از شرکت لیزینگ اجاره میکند. به این ترتیب، ضمن تأمین نقدینگی مورد نیاز متقاضی، در پایان قرارداد، مالکیت مورد اجاره دوباره به فروشنده آن تعلق خواهد یافت.
د) روش لیزینگ برونمرزى:
براساس این روش، اجارهدهنده (موجر) و اجارهكننده (مستاجر) مقیم دو كشور مختلف هستند. این نوع از عملیات لیزینگ معمولا بخش عمدهاى از جریان انتقال كالاهاى سرمایهاى از كشورهاى صنعتى به كشورهاى درحال توسعه را پوشش میدهد.